گەوهەرەکانی سونەنی ئەبوداود
كِتَابُ اللُّقْطَةِ
په‌رتووكی شتی دۆزراوه
٢٨٩.
عَنْ سُوَيْدِ بْنِ غَفَلَةَ قَالَ: غَزَوْتُ مَعَ زَيْدِ بْنِ صُوحَانَ، وَسَلْمَانَ بْنِ رَبِيعَةَ فَوَجَدْتُ سَوْطًا، فَقَالَا: لِيَ اطْرَحْهُ، فَقُلْتُ: لَا، وَلَكِنْ إِنْ وَجَدْتُ صَاحِبَهُ وَإِلَّا اسْتَمْتَعْتُ بِهِ، فَحَجَجْتُ، فَمَرَرْتُ عَلَى الْمَدِينَةِ فَسَأَلْتُ أُبَيَّ بْنَ كَعْبٍ
سوه‌یدی كوڕی غه‌فه‌له ده‌ڵێت: غه‌زام كرد له‌گه‌ڵ زه‌یدی كوڕی صوحان و سه‌لمانی كوڕی ڕه‌بیعه قامچییه‌كم دۆزیه‌وه، پێیان گوتم: فڕێی بده، گوتم: نه‌خێر، به‌ڵام ئه‌گه‌ر خاوه‌نه‌كه‌یم دۆزیه‌وه ده‌یده‌مه‌وه، ئه‌گه‌رنا بۆ خۆم سوودی لێ ده‌بینم، ده‌ڵێت: حه‌جم كرد به مه‌دینه‌دا تێپه‌ڕیم، پرسیارم له ئوبه‌ی كوڕی كه‌عب
٢٩٠.
عَنْ عَلِيٍّ
عه‌لی